Çağdaş kimyanın kurucusu Antoine Laurent Lavoisier, Parisli zengin bir ailenin oğluydu. Aile geleneklerini izleyerek hukuk eğitimi gördü; ama matematik, gökbilim ve botanik üstünde de çalıştı. Daha sonraları, o dönemin önde gelen Fransız kimyacılarından G. F. Rouelle’den kimya dersleri aldı.
Madenler ve kentlerin aydınlatılması gibi konulardaki çalışmalarından sonra, 1768 yılında, daha sonraları yöneticiliğini ve saymanlığını da yapacağı Bilimler Akademisi’ne seçildi. Hukuku bir yana bırakıp, bilimle ilgilenmeye karar verdi. Ne var ki bunu, ancak başka bir gelir kaynağı bularak gerçekleştirebilirdi. Bu nedenle, Fransa’da vergileri toplamakla görevli özel bir örgüt olan Fermier general’e katıldı. 1771 yılında, ortaklarından birinin kızı olan Marie Paulze ile evlendi.
Lavoisier’nin kimyaya en ünlü katkısı, yanan maddenin oksijenle birleştiği yanma olayının doğasını sergilemesi (1775) olmuştur. 18. yüzyılda kimya, henüz simyanın etkisi altındaydı. Ne var ki, kimyacıların da belirli bir amaçları yoktu ve bu alanda önemli bir gelişme sağlanamamıştı. Lavoisier, kimyayı yeni baştan düzenlemeye karar verdi. 1773 yıllarında tuttuğu bir defterinde sözünü ettiği gibi, ‘fizikte ve kimyada bir devrim getirmesi kaçınılmaz olan, bir dizi deneye’ girişti ve sonunda başarıya ulaştı.
Lavoisier’nin yeni sistemi, yeni kimyasal elementler kavramına dayanıyordu. Bu elementler, daha yalın maddelere ayrıştırılmamış maddeler olarak tanımlandı. Böylece Lavoisier, daha önce kabul edilen dört ya da daha az maddeye karşılık, 55 element bulunduğunu kabul ediyordu. C. L. Berthollet, A. F. De Fourcroy ve L. B. Guyton de Morveau adlı üç arkadaşıyla birlikte, bu elementlerden oluşan birçok bileşik için yeni bir terimleme yaptı (bu terimleme, günümüzde de kullanılmaktadır).
Çok geçmeden kabul edilen yeni sistem, kimya alanında çeşitli çalışmaların başlatılmasına yol açtı. Nitelik ve nicelik olarak çözümlenecek binlerce madde vardı ve sonuçlar, Lavoisier’nin terimleriyle yazılacaktı. Bundan yaklaşık yirmi yıl sonra Dalton’un atom kuramının ortaya konuşu, söz konusu sonuçların daha da kesin bir biçimde dile getirilmesine olanak sağladı ve modern kimya sağlam temellere oturtuldu. Bu yorulmak bilmez araştırmacı, yalnızca kimya ile de yetinmedi. Bilimsel olarak ilgi duyduğu konular arasında en önde geleni, soluk alıp verme süreciydi. Lavoisier, toplumsal ve ekonomik koşulların düzeltilmesi konusunda da çalışmalar yaptı ve tarımdaki gelişmelere bilimsel yönden katkıları oldu.
Lavoisier’nin bilimsel çalışmaları, Fransız Devrimi’yle, daha olgunlaşamadan sona erdi. Lavoisier, aralarında kayınpederinin de bulunduğu ‘Fermier general’deki çalışma arkadaşlarıyla birlikte tutuklandı ve 8 Mayıs 1794’de giyotinle idam edildi.
